جراحی تومورهای استخوانی

جراحی تومور استخوانی، درمان اولیه و اصلی انواعی از سرطان های استخوانی می باشد. گاهی نیاز است بیوپسی و گرفتن نمونه از تومور و بررسی های بیشتر در آزمایشگاه نیز انجام شود. بهتر است که این دو روش با هم انجام شوند.

بیوپسی از ناحیه اشتباه می تواند منجر به بروز مشکلاتی در برداشت سرطان و یا عدم برداشت تومور شود. هدف از انجام جراحی تومورهای استخوانی، برداشت تمام سرطان می باشد.

 حتی اگر تعداد کمی از سلول های سرطانی رشد کنند، می توانند تومور جدیدی را بسازند. جهت اطمینان از عدم بروز این اتفاق، جراح نسبت به برداشت تومور و هم چنین برخی از بافت های طبیعی اطراف اقدام می کند.

 بعد از جراحی، پزشک به بررسی بافت برداشت شده می پردازد تا مشخص شود که آیا در کناره ها نیز سلول های سرطانی وجود دارد یا خیر. در ادامه فیلم جراحی تومورهای دست را ملاحظه می فرمایید.

انواع جراحی برای سرطان استخوان

بسیاری از انواع جراحی را می توان برای درمان سرطان استخوان استفاده کرد. نوع جراحی شما بستگی به محل تومور و مرحله (وسعت) تومور، سلامت کلی شما، انتخاب های شخصی شما و سایر عوامل دارد.

جراحی برای تومورهای بازو یا پا

جراحی حفظ اندام یا نجات اندام رایج ترین جراحی برای تومور استخوان در بازو یا پا است. هدف برداشتن تومور و برخی از بافت های طبیعی اطراف آن است، در حالی که بازو یا پا تا حد امکان طبیعی به نظر می رسد و کار می کند.

بخشی از استخوان با تومور که برداشته شده است جایگزین می شود. ممکن است با پیوند استخوان، میله فلزی (پروتز) یا ترکیبی از پیوند استخوان، میله فلزی و مواد دیگر جایگزین شود. پیوند استخوان را می توان از قسمت دیگری از بدن شما گرفت، یا ممکن است یک استخوان اهدایی از شخص دیگری باشد.

گاهی نیاز است کل دست و یا پا قطع شود تا سرطان برداشته شود. اما در بیشتر موارد، پزشک سعی در حفظ اندام ها دارد. زمانی که صحبت از درمان تومورهای استخوانی می شود، آن چه که اهمیت دارد این است که به مزایا و معایب روش، پرداخته شود.

جراحی قطع عضو

در برخی موارد، جراح ممکن است تشخیص دهد که نمی‌توان تمام تومور را با حفظ اندام خارج کرد. سپس جراحی برای برداشتن اندام، به نام قطع عضو، ممکن است مورد نیاز باشد. جراح اندام و مقداری بافت طبیعی بالاتر از سطح تومور را برمی دارد. سپس یک اندام مصنوعی به نام پروتز به شما تعبیه خواهد شد.

قطع عضو، جراحی است که با برداشت بخشی از اندام ها و یا تمام آن همراه می باشد. در این روش، عمدتا قسمتی قطع می شود که سرطان در آن وجود دارد. در گذشته، قطع عضو درمان اصلی تومورهای استخوانی بود، اما امروزه این روش تنها زمانی انجام می شود که امکان جراحی حفظ دست و پا وجود نداشته باشد.

اسکن MRI و بررسی های پاتولوژی بافت به پزشک کمک می کنند که چه میزان بافت باید برداشته شود. جراحی به گونه ای انجام می شود که عضلات و پوست تشکیل کاف اطراف استخوان قطع شده دهند. این کاف در انتهای عضو مصنوعی یا همان پروتز قرار خواهد گرفت. بیمار سه تا شش ماه بعد از جراحی و با انجام فیزیوتراپی، قادر به راه رفتن خواهد بود.

جراحی حفظ عضو

این روش جراحی با هدف برداشت سرطان و حفظ کارایی دست ها و پاها انجام می شود. این روش جراحی به مراتب پیچیده تر است و به دانش و مهارت بیشتر جراحی نیاز می باشد. چالشی که جراح با آن روبرو می باشد این است که در عین برداشت تومور، تاندون ها، اعصاب و رگ های خونی حفظ شوند. اما اگر سرطان ساختارهای گفته شده را نیز درگیر کرده باشد، به همراه تومور باید برداشته شوند.

در این روش جراحی، از گرافت استخوان و یا پروتز داخلی برای جایگزینی استخوان از دست رفته استفاده می شود. پروتز داخلی از مواد فلزی و یا سایر مواد تشکیل شده است. اگر پروتز عفونی و یا شل شود، جراحی دیگری در آینده باید انجام شود.

برنامه بازتوانی باید شدیدتر از جراحی قطع عضو ادامه یابد. معمولا یک سال طول می کشد تا بیمار قادر به راه رفتن باشد.

روتیشن پلاستی

در موارد خاص که تومور در استخوان ران یا اطراف زانو است، ممکن است به جراحی به نام روتیشن پلاستی نیاز داشته باشید. در این جراحی تومور برداشته می شود. سپس قسمت پایینی ساق پا تا نیمه چرخانده می شود (180 درجه) و به قسمت بالایی ساق وصل می شود. این به این معنی است که مچ پای شما به مفصل جدید زانوی شما تبدیل می شود. سپس از یک پروتز خارجی برای جایگزینی قسمت پایینی پای شما استفاده می شود.

 این جراحی عجیب به نظر می رسد، اما می تواند به شما اجازه راه رفتن بدهد. در موارد بسیار نادر، جراحی مانند این برای تومورهای بازو انجام می شود. بازوی کوتاه تری خواهید داشت، اما همچنان می توانید دست خود را نگه دارید.

جراحی برای تومورها در سایر قسمت های بدن

سرطان استخوان در ناحیه لگن می تواند با برش بزرگ تر انجام شود. در صورت لزوم می توان از گرافت استخوان به منظور بازساری استخوان های لگن استفاده کرد.

اگر سرطان در فک پایین شما باشد، جراح می تواند قسمتی از فک شما را که تومور در آن قرار دارد بردارد. سپس، جراح آن را با استخوان های سایر قسمت های بدن شما جایگزین می کند.

برای تومورهای موجود در ستون فقرات و جمجمه، امکان ایجاد برش وسیع وجود ندارد. در چنین شرایطی، ترکیبی از روش هایی مانند کورتاژ، کرایوتراپی و رادیوتراپی در نظر گرفته خواهد شد.

جراحی برای درمان تومورهای استخوانی در سایر قسمت‌های بدن، مانند استخوان‌های لگن پیچیده است، اما گاهی اوقات می‌توان انجام داد.

اگر سرطان به سایر قسمت‌های بدن مانند ریه‌ها گسترش یافته باشد، این تومورها باید برداشته شوند تا شانس درمان سرطان داشته باشند. این نوع جراحی ها پیچیده هستند و نیاز به برنامه ریزی دقیق دارند.

مطمئن شوید که نوع جراحی را که باید انجام شود، و همچنین هدف جراحی و اینکه نتیجه چگونه بر عملکرد بدن شما تأثیر می گذارد، را می دانید.

کورتاژ

در کورتاژ، تومور ساییده می شود بی آن که بخشی از استخوان برداشته شود و معمولا سوراخی داخل استخوان ایجاد خواهد شد. در برخی موارد، بعد از برداشته شدن بخش زیادی از تومور، درمان بر روی نواحی اطراف انجام می شود تا از نابودی سلول های سرطانی باقی مانده اطمینان حاصل گردد.

برای برخی از انواع تومورهای استخوانی که احتمال گسترش یا بازگشت پس از درمان کمتر است، جراح ممکن است تومور را بدون برداشتن بخشی از استخوان خراش دهد. این کار با یک ابزار تیز به نام کورت انجام می شود و سوراخی در استخوان ایجاد می کند. پس از برداشتن هر چه بیشتر تومور، جراح ممکن است بافت استخوانی مجاور را با کنیک‌های دیگری مانند مواد شیمیایی یا سرمای شدید (جراحی سرمایی) درمان کند تا تمام سلول‌های تومور باقی مانده را از بین ببرد.

کرایوتراپی

در این روش درمانی، نیتروژن مایع به داخل حفره ای که تومور برداشته شده، فرستاده می شود. این میزان سرما باعث نابودی سلول های سرطانی خواهد شد. بعد از پایان درمان، حفره داخل استخوان با گرافت اسخوانی پر خواهد شد.

درمان جراحی، زمانی که سرطان متاستاز داده است

زمانی که سرطان متاستاز می دهد، تمام تومور باید برداشته شود. ریه ها، شایع ترین ناحیه ای هستند که سرطان استخوان به آن متاستاز می دهد. قبل از جراحی، تعداد تومورها، ناحیه تشکیل تومورها، اندازه تومورها و هم چنین شرایط جسمانی بیمار باید بررسی گردد.

برداشت ریه ای که متاستاز داده شده، می تواند تنها شانس درمان باشد. تومورهای بسیار بزرگ و یا تومورهایی که نزدیک ساختارهای مهم در قفسه سینه هستند، باید با دقت بالایی برداشته شوند.

عوارض جراحی تومورهای استخوانی

هر جراحی خطراتی دارد. برخی از خطرات هر جراحی بزرگ عبارتند از:

• واکنش به بیهوشی
• خونریزی بیش از حد
• لخته شدن خون در پاها یا ریه ها
• آسیب به اندام های مجاور

بیشتر بخوانید:

جراحی تومورهای عضلانی

جراحی سارکوم استخوان

درمان تروما استخوانی

خطرات ناشی از جراحی سرطان استخوان

در کنار خطرات فوق، جراحی سرطان استخوان گاهی اوقات می تواند این مشکلات را ایجاد کند:

• درد: درد اغلب در محل برش خواهد بود. اگر بخشی یا تمام یک اندام را قطع کرده اید، ممکن است احساساتی داشته باشید که به نظر می رسد از اندام قطع شده نشات می گیرد. این امری طبیعی و قابل انتظار است. به آن احساس فانتوم می گویند. در ابتدا ممکن است دردناک باشد. اما معمولاً این احساس دردناک با گذشت زمان از بین می رود.

• عفونت : عفونت بعد از جراحی غیر معمول است، اما ممکن است رخ دهد. آنها معمولا یک یا 2 هفته پس از جراحی رخ می دهند. اگر بیش از 2 هفته پس از جراحی درد فزاینده در محل جراحی، تب که از بین نمی‌رود، لرز یا تخلیه از محل برش خود دارید، به جراح خود اطلاع دهید. همچنین اگر در محل برش تورم و قرمزی داشتید به جراح خود اطلاع دهید.

• مشکلات در بهبود زخم : گاهی اوقات پرتودرمانی، شیمی درمانی یا هر دو می توانند بهبود زخم را به تاخیر بیندازند. برش جراحی ممکن است باز شود. ممکن است نیاز به تعویض بانداژ خاصی داشته باشید. یا ممکن است به جراحی پلاستیک با فلپ عضلانی یا پیوند پوست برای کمک به بستن زخم نیاز داشته باشید.

• یبوست : ممکن است در اجابت مزاج مشکل داشته باشید. این می تواند با استفاده از داروهایی (به نام مواد افیونی) برای درمان درد ایجاد شود. همچنین می تواند ناشی از حرکت نکردن زیاد یا زیاد خوردن و آشامیدن باشد. اگر در اجابت مزاج مشکل دارید، به پزشک خود اطلاع دهید تا بتوانید درمان شوید.

• گرافت ها یا میله های شکسته: اگر جراحی حفظ اندام با پیوند (پیوند استخوان) یا پروتز (استخوان و مفصل فلزی) داشته باشید، ممکن است بشکند یا شل شود. شکستگی در سال اول پس از جراحی نادر است. بیشتر اوقات 5 تا 10 سال پس از جراحی رخ می دهد. گاهی اوقات می تواند با عدم درمان مرتبط باشد.

حتی با وجود این مشکلات احتمالی، مزایای برداشتن تومور معمولاً بیشتر از خطرات آن است.

نتیجه گیری

در صورت بروز درد در قسمت های مختلف بدن آن را جدی گرفته و حتما به متخصص ارتوپد مراجعه نمایید تا علت درد مشخص گردد و در صورت لزوم تحت تصویربرداری و درمان مناسب واقع شوید. افراد زیادی از امکان جراحی انواع تومور های استخوانی و عضلانی اطلاعات زیادی ندارند درحالی که این جراحی یکی از قطعی ترین روش های درمان تومور های عضلانی و استخوانی است که پیشنهاد می شود جراحی هایی از قبیل پروتز زانو، پروتز لگن  و خارج کردن تومور های سرطانی توسط فوق تخصصان جراحی تومور های عضلانی و استخوانی انجام شود. می توانید به مطب دکتر مسعود میر کاظمی مراجعه نمایید.